در ساناد، کل نشانیهای اینترنت درون بانکهای اطلاعاتی توزیع شدهای هستند که هیچ تمرکزی روی نقطهای خاص از شبکه ندارند. روش ترجمهٔ نام بدین صورت است که وقتی یک برنامهٔ کاربردی مجبور است برای برقراری یک ارتباط، معادل نشانی آیپی از یک ماشین با نامی مثل cs.ucsb.edu را بدست بیاورد، قبل از هر کاری یک تابع کتابخانهای (به انگلیسی: Library Function) را صدا میزند، به این تابع کتابخانهای تابع تحلیلگر، نام (به انگلیسی: Name Resolver) گفته میشود.
تابع تحلیلگر، نام یک نشانی نمادین را که بایستی ترجمه شود، بعنوان پارامتر ورودی پذیرفته و سپس یک بستهٔ درخواست (به انگلیسی:Query Packet) به روش UDP تولید کرده و به نشانی یک کارساز DNS (که به صورت پیش فرض مشخص میباشد) ارسال میکند. همهٔ ماشینهای میزبان، حداقل باید یک نشانی آیپی از یک سرویس دهندهٔ ساناد را در اختیار داشته باشند. این «سرویس دهندهٔ محلی» پس از جستجو، نشانی آیپی معادل با یک نام نمادین را بر میگرداند.
«تابع تحلیلگر نام» نیز آن نشانی آیپی را به برنامهٔ کاربردی تحویل میدهد با پیدا شدن نشانی آیپی، برنامهٔ کاربردی میتواند عملیات مورد نظرش را ادامه دهد.
:: برچسبها:
dns , dns چیست , درمورد dns , دامنه , سامانه نام دامنه , دامین , domain Name System ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0